Amenra + Flying Horseman
vr 20.07.2018
| ► deuren open: 20:00 uur / Flying Horseman begint om 21:00 | ► | ► |
concert @ Grote Markt Diksmuide
Je kan niet met de auto tot in het centrum van Diksmuide rijden. Kom indien mogelijk met de fiets of te voet. Ook promoten we graag carpooling. Terugkeren naar huis met het openbaar vervoer is jammer genoeg niet mogelijk. Indien je met de wagen komt, zijn er voldoende mogelijkheden om langs de toegangswegen en op de parkings van de warenhuizen de wagen te parkeren.
Bezoekers die uit regio binnenland komen raden we aan om in Brugge de E403 te nemen en de afrit Lichtervelde te nemen, om zo via Esen Diksmuide binnen te rijden.
Vanuit Lichtervelde:
Parking achterkant Station
Parkings warenhuizen
Vanuit Ieper:
Woumenweg
Industrieterrein
Vanuit Veurne:
P Ijzertoren
Langs de Yzerlaan
de wijken links en rechts van de Yzerlaan
Vanuit Oostende:
Grauwe Broedersstraat, aan Atheneum + wijk
Oostendestraat
Galileistraat en Handzamedijk (richting Paddestraat)
21.00
Flying Horseman grossiert in bezwerende, schaduwrijke muziek, die sporadisch beelden oproept van apocalyps en dystopie. In de indringende lyrics bestaat er geen duidelijke grens tussen doorleefde introspectie enerzijds en maatschappijkritische reflectie over een wereld onder hoogspanning anderzijds. Live zorgen deze Antwerpenaren voor een indringende, emotioneel geladen ervaring die de luisteraar onvrijwillig meesleept en beroert.
22.30
Deze Kortrijkse sludgecoreformatie brengt een uniek concert waarin kracht en heling letterlijk belicht en belichaamd worden. Een ‘gesamtkunstwerk’ waarin muziek, de sierlijke bewegingen van de Japanse Butoh danskunst en visuals van de menselijke metamorfose ineenvloeien. Als groep die duisternis kan ombuigen in licht is Amenra de perfecte keuze om de toekomst en de vrede te vieren.
Voor het Gonewest concert gaat de groep de samenwerking aan met de vermaarde Butoh danser Imre Thormann. Butoh dansers, witgepoederd en ontdaan van elke individualiteit, roepen het beeld op van een verdoemde wereld. Thema’s als verval, angst en vertwijfeling, maar ook van erotiek en extase worden op een beklijvende manier in beeld gebracht. De zinderende visuals worden voorzien door Tine Guns. In haar werk laat ze zich inspireren door de constante metamorfose die we als mens ondergaan en de onmogelijkheid om de vluchtige werkelijkheid te vangen.
