Pussy Riot + Girls go BOOM
do 28.11.2019
| ► deuren open: 20:00 uur / Girls go BOOM begint om 20:30 | ► 15 € Korting / 17 € VVK / 19 € Kassa / 3,80 € UiTPAS Kansentarief | ► Staand evenement |
concert @ 4AD
“Er zijn gewoon niet genoeg vrouwelijke bands,” is een cliché dat vaak valt. Girls go BOOM is het beu dit te horen en we hopen u ook. Natuurlijk zijn er heel wat vrouwelijke artiesten. We krijgen ze gewoon niet te zien.
Girls go BOOM wil meer meisjes lawaai doen maken.
In dit collectief steunen jonge vrouwen elkaars creatieve projecten en bestrijden ze de patriarchale structuren in de muziekindustrie en daarbuiten. Deze vrouwen zijn tegen seksisme, racisme, homofobie, fatphobia en andere bullshit.
Girls go BOOM bundelde haar ambities in een manifest. Dit stellen ze graag voor met een video en een spoken word performance getiteld Girls To The Front. Daarin vertellen vrouwen over de belemmerende clichés waar ze mee geconfronteerd worden en hoe die frustratie hen drijft.
Het manifest wil vrouwen, iedereen die zich identificeert als vrouw of iedereen die zich om welke reden dan ook niet thuis voelt in de muziekwereld zoals die nu is, inspireren om het gewoon te doen: leer het instrument dat je stiekem al lang heel graag wil spelen, durf je kunst tonen, start een band, laat je horen en neem die ruimte in! Girls to the front!
Op dinsdag 21 februari 2012 speelde het activistische guerrillakunstenaarscollectief Pussy Riot een concert in een kerk in Moskou. Na veertig seconden werden ze weggejaagd uit de orthodoxe gebedsplaats. Ze werden opgejaagd wild. En wereldberoemd.
Drie Russische dames protesteerden via snedige punkrock tegen hun net herkozen leider Poetin, met alle gevolgen van dien. Maria Aljochina, Nadezjda Tolokonnikova en Jekaterina Samoetsevitsje werden veroordeeld tot twee jaar strafkamp, waarvan een deel in Siberische strafkampen.
Onder de noemer Pussy Riot strijdt het collectief op allerlei niet-gewelddadige manieren voor vrije meningsuiting, rechten voor vrouwen en voor de LGBTQ+-gemeenschap, maar bovenal voor gelijkheid in de breedste zin van het woord. Ze ijveren onverstoorbaar voort – zelfs tot in de gevangenis – en hun radicale koers is tot op heden, ondanks tal van tegenkantingen, niet gewijzigd.
De mondiale aandacht deed hen niet grijpen naar makkelijke exploitatie. Dankzij deze starre houding en hun actieve volharding is Pussy Riot nog steeds een dikke vette luis in de Poetin pels. Meer nog: het collectief doet iedereen nadenken over zijn/haar eigen beweegredenen en de daar bijhorende (a)sympathie voor politieke uitlatingen.
Gehuld in kleurrijke outfits (mét bivakmuts ter illustratie dat iedereen een Pussy Riot kan zijn) en gewapend met luide stem en een sterke artistieke boodschap: meer hebben de dames niet nodig om een (meestal onaangekondigde) onvergetelijke performance neer te zetten.
Hoewel Maria Aljochina een uitreisverbod heeft, toert het collectief dit najaar door Europa waarbij ze voor het eerst een bezoek aan ons land brengt.
De voorstelling is volgens Maria een luide versie van Riot Days: haar persoonlijke en onthullende verslag over haar arrestatie, haar proces en vooral haar tijd in de gevangenis.
Het wordt een eigenwijze mix van beeld, taal, performance, theater en een anarchistisch liveconcert. Het project werd geproduced door Alexander Cheparukhin en geregisseerd door Yury Muravitsky, een van de grootste Russische theaterregisseurs van het moment. Een avond waarbij de inhoud, de taal en de woorden primeren. Russisch gesproken en gedeclameerd, Engelstalige vertaling wordt geprojecteerd.
Recent werden enkele leden opgesloten, een ander werd vergiftigd. Door de een verafschuwd, door de ander bewierookt. Vrienden met de overheid, politie, inlichtingendienst… worden ze nooit. Maar misschien wel de jouwe?
