Arbor Labor Union + Pruikduif
za 05.11.2016
| ► deuren open: 20:00 uur / begint om | ► 6 € Korting / 8 € VVK / 10 € Kassa | ► |
concert @ 4AD
20.30
Pruikduif uit Gent – maffe naam, maffe muziek – springt gretig in het gapende gat tussen hun favoriete bands Talking Heads, Can, Sonic Youth en The Fall… Dat levert een energieke sound, een postpunk-attitude én uitdagende poptunes op!
Deze vier vrienden, waaronder twee broers, waren nooit echt van plan een band te beginnen. Maar uit ettelijke nachtelijke jamsessies in hun zelfgemaakte zolderstudio groeiden gaandeweg toch serieuze songs, en meer songs, en nóg songs. En plots volgden optredens in cafés, kraakpanden, op tentoonstellingen, en een zoektocht naar een eigen sound vol rauwe, eerlijke songstructuren, expressieve instrumentale uitbarstingen en vlijmscherpe hooks.
Boomtown-festival zette Pruikduif op de affiche, en de jongens doken weer de zolder in om – met een beperkt budget en een uitgesproken DIY-attitude – hun debuut-ep janapaman in te blikken. Music Mania Records ging voor de bijl, en brengt het schijfje in oktober uit.
Wie zijn onrust wil bezweren met schelle gitaren, opzwepende bassen, catchy melodieën en schreeuwerige vocals is bij Pruikduif aan het juiste adres!
21.30
Ihkv Autumn Falls presenteren wij u Arbor Labor Union: Lang uitgesponnen songs, luide gitaren en compleet begeesterende grooves: ‘I Hear You’, het debuut van Arbor Labor Union uit Georgia is één van dé platen van 2016! Voer voor QOTSA- en Sonic Youth-fans, volgens de PR-machine, maar wij horen ook duidelijke invloeden van Constantines en de energie van Madensuyu!
Als hondsdolle Dobermanns zetten Arbor Labor Union hun tanden in donkere, logge, doorrookte riffs, en ze lossen het bot pas na vier minuten, meestal pas na acht minuten ver in hun songs. Frontman Bo Orr strooit er Bukowskiaanse wijsheden overheen alsof hij zijn laatste adem uitbraakt: een bestiaal, soms psychedelisch en uiterst hongerig monster! Sub Pop lijfde Arbor Labor Union prompt in hun stal vol topkwaliteit.
De debuutplaat van dit nieuwbakken kwartet uit Georgia trapt af met een referentie aan ‘1969’ van The Stooges. Een programmaverklaring, misschien? De negen songs vinden hun geboorte in garagerock, maar de poort staat duidelijk open naar nóg donkerdere, nóg zwaardere gitaargedreven regionen. Denk Blue Cheer, met een snuifje The Fall – mooi en ingetogen, it ain’t. Wél muziek die aanzet tot bushokjes vernielen! De Lijn is al op de hoogte van hun komst.
