Douglas Firs + Float Fall

deel een rit op carpool.be

vr 22.02.2013

| ► deuren open: 20:30 uur / begint om | ► | ► |

concert @ 4AD

Douglas Firs

(be)

Douglas Firs is het project van Gertjan Van Hellemont, die we ook kennen als gitarist bij The Bony King of Nowhere en als coproducer van het Love Like Birds debuutalbum (hier allebei al te gast). Tot twee maal toe haalde Douglas Firs de halve finales van Humo’s Rock Rally en deze dagen maakt de band het mooie (weemoedige) weer op Radio 1 en Studio Brussel met de singles I Will Let You Down en Shimmer & Glow. Hoogtijd dus, vonden wij, om Gertjan en zijn Douglas Firs eens uit te nodigen in 4AD.
De muzikale roots van Gertjan situeren zich ergens tussen het Amerikaanse zuidwesten en het artistieke mierennest Gent, waar hij zich omringt weet door menig bevriende muzikale soulmate als Balthazar, Amatorski en Bram Vanparys (aka The Bony King). Douglas Firs klinkt als het spreekwoordelijke liefdeskind van Gram Parsons en Lowell George. Dat vertaalt zich in singersongwriter vakmanschap van een voor Vlaanderen zeldzame weidsheid met af en toe een scheut country, een veeg rock en een snuif blues. ‘In de muziek weerklinken weemoed en echo’s van melodieuze songschrijvers als James Taylor of Ryan Adams en meer dan een vleugje countryrock zoals de prille Eagles die maakten,’ zo luidde het verdict van Radio 1. Op de mooie debuutplaat Shimmer & Glow horen we persoonlijke, louterende en eigenzinnige songs, badend in het licht van een herfstige tristesse. Ideaal voer voor fans van Ryan Adams en James Taylor.


Float Fall

(be)

Minimaal gearrangeerde fluisterpop en -electronica met een maximum aan effect. Float Fall in één zin. Een duo dat er in slaagt stilte te temmen en spanning te creëren met wat schuchter wordt gesuggereerd.

Float Fall levert de soundtrack bij wandelingen door verlaten buurten en lange autoritten langs appelboomgaarden of sneeuwlandschappen waar af en toe een poolvos opduikt. Ingetogen, tweestemmig. De stem van Rozanne Descheemaeker doet soms denken aan een jonge Feist, en schurkt zich zacht tegen de ietwat lijzig-hese vocaal van Ruben Lefever.

Float Fall maakt songs die je een andere wereld in trekken, een waar geen duidelijke omschrijving bij past, maar waar het wel goed toeven is. Waar sprookjes bestaan. Thuiskomen, melodieus, melancholisch. Maar bovenal prachtig gearrangeerde muziek waarop het rustig wegzinken is. Tot droom en realiteit versmelten.