EF + Spookhuisje + Kwoon
vr 18.10.2013
| ► deuren open: 20:30 uur / begint om | ► | ► |
concert @ 4AD
Het Zweedse EF mag dit jaar tien kaarsjes uitblazen en dat vieren ze met een vierde langspeelplaat, Ceremonies, die in september uitkomt. De groep bouwde het voorbije decennium een stevige fanbase op die zich in alle hoeken van de wereld lijkt te situeren. Hun sound dreef geleidelijk aan weg van de initiële door hardcore geïnspireerde postrock naar zachtere en subtielere klanken, zonder aan D.I.Y ethiek in te boeten (zo runnen ze nog steeds hun eigen platenlabel And The Sounds Records). Het vele toeren en live spelen gaf de band een groeiend zelfvertrouwen, maar toch duurde het tot in 2010, met het album Mourning Golden Morning (2010 ATS Records/Cargo), vooraleer ze een breder publiek bereikten. EF staat borg voor een zeer energieke en louterende live ervaring waarin de hoofdrollen weggelegd zijn voor betoverende melodieën en harmonieën, naast textuur en gelaagdheid. Voor fans van Mono, And So I Watch You From Afar en I Like Trains!
In de muziek van Spookhuisje draait alles rond de gitaar. Achter de mooie bandnaam schuilt de Brusselse muzikant Raphael Absolonne, een man die meesterlijk fascinerend de snaren van zijn instrument kan beroeren en die hoorbaar beïnvloed is door oriëntaalse klankkleuren, drones, psychedelica, indierock, maar ook door de oude bluesmeesters. Op de debuutplaat Spookhuisje (Purple Yes Records) hoor je mooi gestructureerde nummers met een logisch-organische opbouw, die netjes al deze invloeden filteren en destilleren tot een uniek en opmerkelijk geheel. De instrumentale muziek schakelt moeiteloos over tussen intieme sferen en rauwe uitbarstingen. We horen Marokkaanse trance, maar evengoed The Velvet Underground. Gevraagd naar de oorsprong van de naam Spookhuisje antwoordde Raphael Absolonne laconiek: “omdat het soms best wel kan spoken in mijn hoofd wanneer ik gitaar speel”. Spookhuisje mag zich dit jaar verdienstelijk Artist in Residence van de Brusselse AB noemen. In tegenstelling tot op de plaat bestaat Spookhuisje live uit een 3-mans bezetting (gitaar, bas en drums), wat het geheel nog sterker maakt. Voer voor liefhebbers van Six Organs of Admittance en Head of Wantastiquet.
Kwoon is een doorwinterde speler op de postrockmarkt. Het Parijse ensemble werd opgericht in 2006. In datzelfde jaar vuurden ze ook hun zelf geproducete debuutplaat Tales end dreams op de goegemeente af, een eerste indrukwekkende hoofdstuk in het Kwoon-verhaal, waarin hun muzikale universum afgebakend werd. De plaat werd warm onthaald door de pers en bracht de band meteen al over de grenzen heen in contact met een enthousiast publiek. Opvolger When the flowers were singing (2009) liet even op zich wachten maar bleek uiteindelijk nog delicater en meer volwassen dan zijn voorganger. Majestueuze gitaarvluchten worden tijdig getemperd door ingetogen cellopartijen en stille fluisterzachte vocalen. Wie ze dit jaar aan het werk zag op Dunk Festival weet dat dit postrock is van een bedwelmend hoog niveau.
