Kolfskop + Theegezin

deel een rit op carpool.be

za 05.12.2020

| ► deuren open: 20:00 uur / Theegezin begint om 20:30 | ► 7 € Korting / 9 € VVK / 2.20 € UiTPAS Kansentarief | ► Zittend evenement |

concert @ 4AD

Terug muziek in onze zaal! We houden het veilig dankzij volgende maatregelen:

  • Tickets kunnen enkel online besteld worden, er is geen avondkassa.
  • Tickets kunnen individueel gekocht worden of per bubbel van 2, 3 of 4 personen. Bestel alle tickets voor jouw bubbel in één order, zo zitten jullie zeker samen.
  • Tijdens deze indoor evenementen is het dragen van een mondmasker verplicht.
  • Kom zeker op tijd en volg bij het binnenkomen van de zaal de richtlijnen en de instructies van onze 4AD-medewerkers.

Theegezin
(be)

De suburbs van Gent zenden hun zonen uit in de vorm van Theegezin: Zomergemse neopsychedelica vol kleine orgeltjes en betekenisvolle banaliteiten.

Zo’n 15 km van Gent, in het lieflijke Zomergem, smeden drie jongemannen sinds 2019 snode plannen. Sidney Aelbrecht (tevens Exposant aan de Wand in het 4AD-café in november en december) op drums, Siebe Faes op toetsen en zang en Gilles De Moor als zanger, gitarist, bassist en klarinettist houden er Theegezin boven de doopvont. Hun eerste album, integraal te beluisteren op Bandcamp, heet dan ook – heel toepasselijk – Zomergem.

Met titels als Limoncello, waarin een Decap-achtig orgeldeuntje de toon zet, of Generatieslang schrijven ze zich in de postironische wave aan Nederlandstalige kleinkunstpop die ons heden te dage verzwelgt. Maar schuif op, Willy Organ en co, want Theegezin tovert meer dan een glimlach op ons gezicht. Hun door toetsen en klarinet gedreven neopsychedelica doet ons denken aan Jason Lytle, frontman van het ter ziele gegane Grandaddy, hun minzame vibe aan slackerrockgrootheden Pavement en hun songs aan de indiemuziek van Ariel Pink of Connan Mockasin. Het kleine akoestische ’K zing verdacht veel lijkt dan weer eerder een lo-fi kleinkunstparel die dicht aanleunt bij songs als ‘Ik weet wel mijn lief’ van Zjef Vanuytsel.

In De Oprit bezingt Theegezin: ‘Hier staan we dan, op onze oprit, die ook wel eens een afrit wordt’, bescheiden poëzie met absurdistische inslag, de schoonheid van de banaliteit. En zo belandt Theegezin ergens tussen Kamagurka en Spinvis in, ogenschijnlijk naïef, gelaagd en persoonlijk. De ontdekking meer dan waard.


KOLFSKOP
(be)

In een land hier niet zo ver vandaan leven vier diabolische heren genaamd KOLFSKOP. Het heerschap brouwt muzikale angstdromen, waarbij theatrale free jazz, gotische beeldspraken en een absurdistische klankpallet de hoofdingrediënten vormen.

Sinds 2013 broedt KOLFSKOP op conceptplaten met een sterke experimentele muziek- en beeldtaal waar performance, poëzie, rock en cabaret op één aanstekelijke brandstapel worden gegooid. De gebroeders KOLFSKOP zijn hoog behaard, diep genaveld en sterk geaderd maar bovenal cabareteske verhalenvertellers. Nog steeds onder de bedwelmende invloed van muzes als Zappa, Kamagurka & de Vlaamse Primitieven, Beefheart, The Birthday Party, en Tom Waits, creëerden zij hun vierde compromisloze plaat De Kiendjespieker.

In De Kindjespieker worden de twee dochters van Jelle KOLFSKOP ontvoert, waarop niemand minder dan Named Seuqaj, een krachtpatser met een groot hart, op een onwaarschijnlijke queeste vertrekt. Laat je bij de hand nemen door KOLFSKOP, richting hun post-apocalyptische vlietende wereld die minstens even bevreemdend is als het werk van Félicien Rops. Met soms kinderlijke eenvoudige lyrics en tranceachtige songs waar Krzysztof Komeda-achtige sfeerzettingen DIY-homerecordings elkaar afwisselen, biedt KOLFSKOP het muzikaal equivalent van de Tuin Der Lusten van Jheronimus Bosch. Een satanisch duivelsspel op klank gezet door middel van een portie ongebreidelde kolfskopfantasie waarin een pulserende bas en donkere elektronica de onregelmatige hartslag van een duister horrorsprookje vormen.

Bied niet langer weerstand,… laat je op 5 december ontvoeren door De Kiendjespieker.