Marc Ford and the Neptune Blues Club + Matt Watts & the Love Whip
zo 27.04.2014
| ► deuren open: 20:30 uur / begint om | ► | ► |
concert @ 4AD
Ex-leadgitarist van The Black Crowes en één van de meest begenadigde bluesrockgitaristen van zijn generatie stelt nieuw soloalbum voor.
Marc Ford, de naam doet bij velen onder u wellicht niet onmiddellijk een belletje rinkelen. Toch hebben we hier te maken met een ware muzikale legende. En wat meer is, hij leverde begin dit jaar met Holy Ghost (Naim Records/V2) wellicht al één van de fijnste americana releases van 2014 af.
Marc Ford begon zijn carrière in de bluesrockband Burning Tree, ergens eind jaren ’80. Na de release van hun titelloze debuutalbum in 1990 ging de groep als support mee de hort op met The Black Crowes, die toen net furore maakten met hun eersteling $hake your Moneymaker (1990). Ford sloot vriendschap met de Crowes-spil, de broers Chris en Rich Robinson, die van meet af onder de indruk waren van zijn zinderend gitaarspel. Toen de Crowes kort daarna op zoek gingen naar een nieuwe gitarist was de keuze voor de hand liggend. Marc Ford versterkte de band in haar topjaren en vormde de allesverzengende snarentandem met gitarist Rich Robinson op hun drie succesvolste platen The Southern Harmony and Musical Companion, Amorica en Three Snakes and One Charm. De welgemikte en legendarische gitaarsolo’s op wereldhit Remedy? De signatuur van Marc Ford!
In 1997 kwam er abrupt een einde aan de collaboratie, toen Ford wegens excessief drugsgebruik de laan werd uitgestuurd. Intussen tijd bleef hij aan de slag als sessiemuzikant bij Govt. Mule en Ben Harper en als producer voor onder meer Ryan Bingham en Phantom Limb. Ford maakt geen deel meer uit van het huidige The Black Crowes, die terug aan het toeren geslagen zijn. Inmiddels is hij helemaal clean en gooit hij het voor het eerst in zijn carrière over de soloboeg. Op Holy Ghost omarmt hij de weidse prairies van Amerika en zet hij haar rootserfgoed als een volleerd meester naar zijn hand. De retro power bluesrock uit het Crowes tijdperk heeft hij achter zich gelaten. Holy Ghost wordt geregeerd door rauw en ongereserveerde emoties en tijdloze mijmeringen die bol staan van het singersongvakmanschap. Live laat hij zich begeleiden door The Neptune Blues Club. In het land van The Jayhawks, Jim White en Wilco, resideert nu ook Marc Ford!
Matt Watts is een Amerikaanse Antwerpenaar die vorig jaar met Wayward Wind een prachtig en uitstekend onthaald americana-pareltje uitbracht.
Matt Watts is een jonge Amerikaanse singersongwriter die als prille twintiger de Great Plains van zijn thuisstaat Montana inruilde voor de Vlaamse laaglanden van Antwerpen. Sinds zijn dertiende is hij in de weer met songs schrijven en opnemen en op zijn zeventiende – drie slaapkamerreleases verder – begon hij live op te treden, zowel in de States als hier in Vlaanderen.
Watts speelt sinds 2012 samen met verschillende Belgische en Spaanse muzikanten (The Calicos en The Love Whip). Zijn debuut LP met The Calicos,Wayward Wind, werd in februari 2013 uitgebracht door Bobonne Records. De plaat werd opgenomen in een mobiele studio en werd gemixt door Fritz Sundermann (Axelle Red, Bobbejaan Schoeppen) en gemasterd door Staf Verbeeck (dEUS, Metal Molly). Een zweem lo-fi, een warm instrumentarium met banjo en gitaar in de hoofdrol, een licht onvaste stem in de beste traditie van Matthew Houck (Phosphorescent) en Will Oldham (Bonnie ‘Prince’ Billy): de kritieken waren unaniem lovend.
Voor Americana met een grote A, moeten we gelukkig al een tijdje de Grote Plas niet meer over. Matt Watts schrijft zich dan ook stilletjes in een traditie van puike vaderlandse singersongwriters in, en mag zich meten met Bram Vanparys (The Bony King of Nowhere), Piet De Pessemier (Mad About Mountains) en Gertjan Van Hellemont (Douglas Firs). In april 2014 verschijnt een nieuw album met The Love Whip, dat hij in 4AD komt voorstellen. We zijn alvast benieuwd tot welke pracht dit gaat leiden. U ook?
