20.30

Mark Lanegan en Dans Dans? Ze moeten even wijken, want het baswonder Frederic ‘Lyenn’ Jacques spreidt zijn eigen vleugels! ‘Slow Healer’ ligt in de winkels, zijn tweede langspeler, die de volle vier sterren krijgt van De Morgen en van Moustique ‘Hyper classe!’ op de borst mag prikken.

Debuut ‘The Jollity of my Boon Companion’ (uit 2009) was de eerste kennismaking met de wereld van LYENN en zijn entourage (met muzikanten als Shahzad Ismaily – bekend van Bonnie ‘Prince’ Billy -, Marc Ribot en Joel Hamilton). In 2011 verscheen het ep’tje ‘Vowels Fade First’, en nieuwe worp ‘Slow Healer’ maakt de discografie (voorlopig) compleet: een plaat gevoed door emotionele onrust, geboren uit absolute noodzaak. Zijn stiefvader stierf, zijn moeder kreeg met terminale kanker te kampen, en Fred kroop in z’n pen: plaatopener ‘Lion’s Heart’ stond op papier nadat hij over de telefoon het uitzichtloze verdict over zijn moeder had gehoord. De Morgen: ‘De woorden vloeiden als tranen die nacht. De song schreef hij op de grond van een keldertje in New York. Slapend in de hoes van zijn contrabas, terwijl krioelende kakkerlakken zijn enige gezelschap waren.’

LYENN nam de plaat op in IJsland, het perfecte canvas voor zijn frèle muziek en dito gemoedstoestand. Naast trouwe kompaan Shahzad Ismaily, werkte hij er samen met Mùm-celliste Gyda Valtysdottir en drummer Julian Sartorius. Ook Tom Waits’ rechterhand Marc Ribot werd weer ingeschakeld voor hand- en spandiensten.

Maar LYENN draait bovenal rond spontaniteit, vrijheid, openheid: geen live-set is ooit dezelfde, en de meesterbassist zoekt steeds naar een dialoog met zijn publiek. Wie zich openstelt, wordt vervoerd naar een intrigerend universum, met fascinerende klanken Freds opmerkelijke stem (van engelachtig gefluister tot duivelse kreten), en onvervalst muzikantschap – een krachtige eenheid die je meevoert met de melancholie van een film noir!