Yuko
(be)

Volgens HUMO is dit ’s lands meest onderschatte band, maar 4AD wisten ze al een paar keer te overtuigen. Ter gelegenheid van Stad Onderstroom treedt Yuko dit keer aan in de bijzondere setting van de Bloemmolens: een uniek stukje Diksmuids industrieel erfgoed. Verwacht je aan de typische signatuur van grillige pop met barokke elementen, gebracht door vijf hypergetalenteerde muzikanten met frontman Kristof Deneijs aan het roer.

Yuko debuteerde in 2008 met For Times When Ears Are Sore (Debonair) en overtuigde daarmee meteen muziekjournalisten uit binnen- en buitenland. De tweede plaat As If We Were Dancing volgde drie jaar later op Unday Records (The Bony King of Nowhere, Bert Dockx, Madensuyu, …). In 2014 bracht de band het schitterende album Long Sleeves Cause Accidents (Unday  Records) mee naar onze club. Met dit werk sloeg Yuko nieuwe en gedurfde richtingen uit, en breidde de band voor het eerst de grillige indiepop uit met elementen uit de klassieke muziek en opera.

Voor het gesamtkunstwerk Cher Ami (De Commerce – GoneWest), dat animatiefilms, muziek en een graphic novel omvat, leverde Yuko uiterst gepaste muziek aan die zorgde  voor een onvergetelijke totaalervaring voor het publiek.

Binnenkort staat Yuko in Diksmuide met hun meest recente plaat Ten years of staring back (2018). Naar aanleiding van hun tienjarige bestaan, blazen de Gentenaren op deze plaat oude nummers nieuw leven in en stellen ze bovendien onuitgegeven en nieuwe nummers voor. Wederom een gedurfde, prachtige plaat gedrenkt in melancholie en vol van experiment. Dit alles wordt live ondersteund met visuals van de hand van David Foldvari, die ook het intrigerende artwork van de plaat verzorgde.

Zonder aan de unieke sound te raken, is de band intussen tot een nieuwe bezetting gekristalliseerd. Deze bestaat uit Kristof Deneijs (zang/gitaar), Thomas Mortier (bas – Mortier), David Broeders (drums – Haevn), Brecht Plasschaert (toetsen – Marble Sounds, Yùrt) en Koen De Gendt (gitaar – DOYLU, Pauwel De Meyer). Een hutsepot van muzikaal talent dus, die onterecht te lang onder de radar blijft.