21.00

Voor fans van de jongste lichting postpunk- en new wave-sensaties (Viet Cong en Eagulls): Rats on Rafts uit Rotterdam levert met hun tweede plaat een klepper af die zó naast het recente werk liggen van hun held Mark E. Smith (The Fall)!

Het harde, compromisloze postpunkgeluid van Rats on Rafts maakt al sinds hun debuut ‘The Moon is Big’ (uit 2011) indruk. De opdracht voor opvolger ‘Tape Hiss’ was dus eenvoudig: ‘Het livegevoel overbrengen’, aldus Rats on Rafts-zanger David Fagan.

In hun thuisland vullen de Rotterdammers een leemte. Gespeend van enig muzikale voorkennis begonnen ze de muziek te maken die zij wilden horen en die er domweg niet was. Smaak hadden ze al: ‘Poisoned Water’ van Mudhoney bracht hen namelijk op het spoor van een groepsnaam (‘Like stacks and stacks of rats on rafts’). En in de luwte van het repetitiekot schaafden ze aan een eigen postpunkgeluid. Langzaamaan werden de jongens goed… écht goed – neem het van ons aan!

‘Tape Hiss’ is volledig analoog gemaakt: opgenomen op tape, gemixt op een analoge geluidstafel en de meeste nummers zijn in één of twee takes op band gezet. Conclusie: ‘Een ijzersterk, compromisloos album’, volgens De Volkskrant. En ook de Nieuwe Revu is lyrisch: ‘Het geluid is open, luid, direct. Op sommige momenten is het alsof je bij Rats on Rafts in de oefenruimte zit.’

Na een passage op Eurosonic ligt niet alleen Nederland aan hun voeten, maar volgden ook tours door Engeland en Duitsland. En intussen blijven ze trouw aan hun credo, dat 4AD alleen maar kan onderschrijven: ’the weirder the better’!