Liturgy + Circuit Des Yeux
zo 14.06.2015
| ► deuren open: 20:30 uur / begint om | ► | ► |
concert @ 4AD
Liturgy uit Brooklyn verkent alle hoeken en kanten van de black metal, maar citeert evenzeer de hyperactieve punk van Lightning Bolt, de sjamanistische klankexperimenten van Glenn Branca, de rauwe doom van Sleep én de deraillerende noise van het Japanse Boredoms.
Liturgy begint als soloproject van de conceptuele architect Hunter Hunt-Hendrix – nog steeds het brein en kloppend hart van de groep. Na een aantal cassettereleases krijgt de band algauw erkenning voor hun 12” ‘Immortal Life’ (uit 2008), waarop Hunt-Hendrix voor het eerst de typische spervuurdrums en het vingervlug gitaarwerk uit de black metal binnen een visionair gesamtkunstwerk giet.
Voor ‘Renihilation’ (uit 2009) laat Hunt-Hendrix zich vergezellen door Bernard Gann op gitaar, Greg Fox op drums en Tyler Dusenbury op bas. Deze zinderende bezetting verovert stormenderhand de wereldwijde metal underground én de hippe Brooklynse art punk-scène. Met opvolger ‘Aesthetica’ (uit 2011) verschijnt de band in toenemende mate op grote festivals en in gevestigde kunsthuizen als MoMA (naast een Joseph Beuys-sculptuur!) – een veelzijdigheid die binnen traditionele black metal-kringen steeds vaker kritiek en weerstand oproept.
Met hun nieuwe, derde langspeler ‘The Ark Work’ sloopt Liturgy werkelijk alle heilige black metal-huisjes: de zwarte zwaarte komt ontegenzeggelijk uit de metal, maar voor zijn inventieve arrangementen gaat Hunt-Hendrix ditmaal te leen bij zulke diverse stijlen als occulte rap, Gregoriaanse gezang, Romantisch klassiek en minimalisme – aandachtige luisteraars hebben overigens een flinke kluif aan het turven van het instrumentenarsenaal dat bestaat uit glockenspiels, doedelzakken, strijkers, ritueel gezang en MIDI-blazers.
‘The Ark Work’ is de eerste, échte realisatie van wat Hunt-Hendrix ‘transcendente black metal’ noemt: een hoogst beluisterbare alchemie van stijlen én een artistiek-meditatief huzarenstukje. Uitkijken naar de ruwe energie, de authenticiteit en het muzikaal meesterschap van deze topband!
Circuit des Yeux is zangeres en songwriter Haley Fohr’s donkere en complexe zoektocht naar de perfecte muzikale vertaling van een breed spectrum aan emoties.
De Amerikaanse vond voor haar vierde langspeler In Plain Speech een onderkomen bij Thrill Jockey (Tortoise, Trans Am, The Sea and Cake), de veilige haven voor artiesten die het (geluids)experiment niet schuwen. Op die jongste plaat doorbreekt ze haar isolement en laat ze zich voor het eerst omringen door een resem bevriende progressieve muzikanten uit haar hometown Chicago: Cooper Crain (Cave, Bitchin Bajas), Whitney Johnson (Verma), Rob Frye (Bitchin Bajas), Adam Luksetich (Little Scream) en Kathleen Baird (Spires That In The Sunset Rise – in 2007 nog in 4AD). Ook live delen ze het podium, wat vast en zeker voor de nodige gensters zal zorgen.
De drijvende kracht in Haley Fohr’s muziek is haar eigen indrukwekkende stemgeluid, een diepe en buitenaards mooie bariton, waarmee ze in een donker kleurenpalet haar songs opbouwt. Je herkent afwisselend de melancholie van Antony Hegarty, de gotische snik van Diamanda Galás maar ook de afstandelijkenoir van Nico. Gelardeerd met laagjes effectengeladen gitaar levert dit een volstrekt unieke sound op.
Circuit des Yeux is sombere en mysterieuze muziek die tegenstrijdige emoties versmelt: tederheid en verdriet, maar ook extase en horror. Fohr bouwt muzikale atmosferen als een perfecte geluidsarchitect. Haar originele arrangementen, gedurfd experiment en onbetwistbaar vakmanschap maken haar tot één van de interessantste vrouwelijke indie artiesten van het ogenblik.
