Pauwel + Gianni Marzo
vr 23.07.2021
| ► deuren open: 14:00 uur / Pauwel begint om 14:00 | ► / Gratis € Kassa | ► Zittend evenement |
openlucht concert @ Blankaart Woumen
De 4AD-sessies Blankaart zijn een samenwerking tussen Muziekclub 4AD en Provincie West-Vlaanderen.
De 4AD-sessies Blankaart zijn gratis, reserveren niet verplicht.
De ongekroonde prins van de lo-fi indie est de retour: Pauwel, voorheen Pauwel De Meyer, verbant zijn demonen met rusteloze gitaarsongs: eerlijk bitter, omhuld door een warme gloed van authenticiteit.
Zo’n tien jaar geleden kwam Pauwel De Meyer in ons vizier (in 2011 op het 4AD-podium met Grant Hart). Een weemoedig singer-songwriter met een geblokletterde DIY-attitude, die op zijn 23e al een E.P., twee albums en een tour met Devendra Banhart achter zich had. Met zijn antifolk maakte hij zich lid van de familie van beautiful losers als Banhart, Daniel Johnston of Elliot Smith. Altijd puur, altijd vertrekkend vanuit zijn eigen leven bouwde Pauwel De Meyer met vallen en opstaan aan zijn songschrijverspad.
Maar het in zichzelf wroeten werd Pauwel De Meyer te veel, te pijnlijk en hij zette een punt achter zijn muziek. Persoonlijke tegenslagen en een daarmee gepaard gaande identiteitscrisis later, besluit hij de draad terug op te pakken. In oktober 2020 kwam hij terug met de single ‘Waves’ waarvoor niemand minder dan Aaron Embry, de toetsenist van Elliott Smith, achter de piano dook. En Pauwel De Meyer werd Pauwel, de full band een trio met Koen De Gendt (Jan Verstraeten) en Sander Smeets (The Calicos). De muziek? Die blijft klinken zoals ervoor, gelukkig maar. Lofi folkpop, steeds voortvloeiend uit zijn eigen leven en persoonlijke verontwaardiging (niets is taboe bij Pauwel), met een ontroerende eerlijkheid, gestut op zijn timide kwetsbare stem. Zijn jongste EP (Unday Records) bevat tijdloze, betere songs dan voorheen, balancerend op de grens tussen kinderlijke naïviteit en volwassen rust, en klinken warmer en ‘schoonder’. Een vleugje Cate le Bon, maar nog steeds vintage Pauwel.
‘I quit dreaming for a while, I felt the love turn into hate’ zingt Pauwel in 4AD-favoriet ‘July’. We zijn maar wat gelukkig dat Pauwel zijn muzikale dromen terug omarmt heeft, en we er in de Blankaart even deel van mogen uit maken.
Gianni Marzo, Belgiës meest bedreven duyster/melancholische klankenwever debuteert op zijn 46ste met ‘The Vessel’, en voert je mee naar zijn Brave New World.
Gianni Marzo zegt u niets? Isbells, Marble Sounds, Ansatz Der Machine, Jan Swerts… vast wel. Marzo is dé multi-instrumentalist die deze helden van de verstilde muziek voorziet van sound, sfeer en subtiele weerhaakjes. Met zijn debuut ‘The Vessel’ treedt hij voor het eerst op de voorgrond. Ondersteund door kompanen als Gaëtan Vandewoude (die de productie voor zijn rekening nam), maar ook collega-verstillingsspecialisten als Chantal Acda en Renée Sys (die Marzo bijstaan in de vocals) gaat hij met ‘The Vessel’ terug naar zijn eerste grote liefde: het edele ambacht der songschrijverij. Sfeervolle songs die drijven richting melancholische americana, weemoedige pop waar folk-, country- en blueszaadjes in geplant zijn en zachte semi-akoestische indie.
Met ‘The Vessel’ vaar je mee richting Marzo’s dystopische toekomstvisioenen, strand je op melancholische introspecties en reis je mee door de tijd doorheen de ogen van een nostalgicus. Rode draad doorheen het hele album is het verhaal van een jongeman die zich opeens in de toekomst denkt te bevinden. Hij lijkt door de tijd te zijn gereisd: alles is verouderd, plaatsen en mensen lijken plots kil en koud. Maar hij komt er achter dat hij geen tijdsreiziger is, maar hij is gewoon zelf ouder geworden. Doorheen de spiegel van het verleden kijkend naar de toekomst, in het sepia van verloren dromen, liefdes en naïviteit, laat Marzo iedere song spreken. Subtiele parels, zachte gitaartokkels, helende strijkers: zalvende muziek, waar de hoop steeds aan de horizon gloort. Marzo’s stem neemt je mee en fluistert je troostend toe: “Years are a vessel, age is a companion”.
